De lente komt, de lente komt.

Vandaag genoten van een heerlijke tuindag. 's Morgens eerst maar eens de buddleja gesnoeid. Dat kan altijd heel rigoureus. Kort boven de stronk, en je hoeft niet eens op te letten of je boven een eerste, tweede of derde oog knipt. Gewoon je snoeischaar of je takkenzaag in de takken die eraf moeten en knip! Nu is onze vlinderstruik in de voortuin al 15 jaar oud en heeft dus hele dikke takken. Een heleboel takken ook, dus toen ik klaar was, en weer rechtop stond, keek ik zo bij de overburen naar binnen. Hmm. Dat is het nadeel van rigoureus de schaar in je tuin zetten. Zal vast wel weer snel dichtgroeien. De beukenhaag zal eerdaags ook al weer de eerste groene blaadjes laten zien, en dan kan niemand meer bij me naar binnen kijken. Tot die tijd schuif ik mijn gordijn gewoon iets minder ver open. Ik hou er niet zo van als mensen bij mij naar binnen kijken. Niet dat ik iets te verbergen heb, maar iedereen wil altijd alles van je weten in Nederland. Iedereen denkt ook altijd alles van iedereen te weten en niets is meer privé. En ik ben erg gehecht aan mijn rust en mijn privé. Aangezien het begon te regenen, ben ik eerst maar eens koffie gaan drinken. Had ik al vermeld dat ik weer een nieuwe volautomatische koffiezetmachine heb? Uiteindelijk hebben we maar 2 weken zonder gezeten, maar wat een feest toen ik donderdag uit mijn werk kwam en de geur van versgemalen koffiebonen rook.
De rozenstruiken heb ik ook gekortwiekt. En die doe ik altijd op gevoel. Ook heel kort. Staan eigenlijk zoveel ogen voor, maar ik heb echt geen tijd om bij iedere zijscheut te gaan tellen hoeveel ogen ik zie. Kort. Snoeien doet bloeien. En dat doen ze ook jaar in jaar uit, dus mijn snoeigevoel zal wel goed zijn. Wat het iets minder goed doet in de tuin is het gras. Ik heb: mos, mos, madeliefjes, sneeuwklokjes, krokus, mos en mos in mijn grasmat. Nu maak ik me daar ook eigenlijk niet zo heel erg druk om, want ik heb ook 3 kinderen. En op de grasmat staan: een schommel, een rekstok, een houten speelhuisje, een klim- cq uitkijktoren en een glijbaan. Er worden wekelijks voetbaltoernooien georganiseerd en 1 keer per maand een picknick. En alsof dat allemaal nog niet voldoende is staat er als het weer het toelaat een tent buiten. Zodat mamma en de kinderen in de tuin kunnen kamperen. Overdag in de schoolbanken en 's nachts slapen in de tuin. Je kunt het slechter treffen als kind. Wel als mamma, want dat slapen op de grond op een heel dun matje in een tent met 3 kinderkacheltjes om je heen, dat staat niet bepaald garant voor een goede nachtrust. Maar ja, je moet er iets voor over hebben. Goede jeugdherinneringen bij je kinderen kweken.
Ik dwaal af. Mijn grasmat. Mijn multifunctionele grasmat zag er niet zo goed uit. Nu heb ik vorig jaar een verticuteermachine gekocht. In de aanbieding voor een tientje. Handbediening stond erop. Zat er een stok bij die helaas niet helemaal toereikend was voor mijn lichaamslengte, (1.86) en ik zit nu dus een beetje krom achter de laptop. Maar hij deed wel wat er van hem verwacht werd. Wat ik van hem verwachtte: hij haalde een hele laag dood gras en een enorme hoeveelheid mos uit mijn zoden vandaan. Dat ik nu kale plekken heb, geeft niets, want dat zaai ik gewoon weer in, maar er zijn 2 vuilnisbakken gevuld met grasafval. 2 volle vuilnisbakken!! Wat zal mijn gras een opleving krijgen deze lente. Zoveel zuurstof en licht is er in geen jaren bij de wortels gekomen. Als beloning voor het harde tuinwerk ging de zon ook nog schijnen. Kinderen kwamen zelfs helpen. Ik ging tevreden aan de tafel zitten bij de tuindeuren en keek naar mijn zonnige tuin vol kinderactiviteit. Beetje bij beetje zijn mijn tuin en mijn kinderen klaar voor de lente. En ik ben toe aan de lente, maar dat is weer een ander verhaal.

  Finn in de tulpenpluktuin.

 Nederland op zijn mooist.