Vrijdagmorgen. Er is een onderwerp wat al dagen besproken moet worden, maar telkens komt er iets tussen en als er niets tussen komt vergeet ik het gewoon. Maar nu schiet het me weer te binnen. “Ben.” Zeg ik terwijl ik het ontbijt klaar sta te maken. “Ja, ik wil wel koffie.” ??? dat vroeg ik toch niet, maar vooruit, ik ben ook de beroerdste niet. “Weet jij nog dat er vorig jaar een document in een kast is beland bij…” “Nee, dat is de verkeerde Niels, we moeten een andere sleutel hebben. Deze past niet.” “Ben, dat document over wat er vorig jaar is gebeurd met Nie..” “Kijk uit, Niels niet tegen de tafel aan stoten, straks rollen de trucs eraf. Wat zei je? Sophie, mamma vraagt wat je op je brood wilt.” “Nou, eigenlijk vroeg ik dat dus ook niet, maar Sophie, wat wil je als ontbijt?” “Kun je nu dat griptape van je board afhalen? Of moeten we nog meer schroefjes losdraaien? Wat vroeg je dan?” “Vorig jaar hebben we beschreven wat er voorgevallen was, en dat is in de …” “Sophie, geef je moeder nou eens antwoord. Wat wil je eten? ”Ik zit al te eten pappa.” “Waarom vraag je nou wat Sophie wil eten als je haar al brood hebt gegeven?” Op dit moment begin ik de moed meestal een beetje op te geven. “Laat maar. Als je de kinderen straks naar school brengt, moet je wel een kruisje bij het overblijven zetten.” “Potverdorie, Niels deze tool past niet op deze techdeck. Pappa gaat wel kijken of hij op de zaak een andere tool heeft. “En oma haalt ze op uit school, en dan haal ik ze daar weer op voor de zwemles.” “Goed, Niels, Sophie wat willen jullie eten? We moeten nu wel een beetje opschieten want over een kwartier moeten we al weg. Wat sta je te mopperen, ik maak het ontbijt wel even voor ze klaar. Doe jij dan even de lunchtrommels en de drinkbekers?” “Ben! Ik wil eigenlijk dat het document van vorig jaar uit een bepaalde dossierkast verdwijnt, want de situatie is veranderd!””Ja, je hebt gelijk, ik ga hem wel even ophalen straks. Jij durft dat toch niet aan te kaarten. Ben ik veel harder in.””Daar hoopte ik op, maar laat toch maar zitten. Ik doe het zelf wel. Wordt het iets vriendelijker gevraagd.””Vrouwen! Jullie kunnen gewoon niet communiceren. Potverdorie. Ze hebben al ontbeten. Dat had je dan ook wel even kunnen zeggen.” Deze vrijdagmorgen heb ik maar een briefje gemaakt voor Niels, dan kan hij per dagdeel zien wat er staat te gebeuren, want alles loopt vandaag een beetje anders als op een normale vrijdag en dat ik niet tot mijn mannen doordring is heel erg goed gecommuniceerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten