Een week geleden zaten zowel eega als ikzelf er even helemaal doorheen. Zoons waren bij oma, want die ging pasta eten. Zoons dus ook. Dochter was verdrietig omdat pappa en mamma dat ook waren. Dus mocht Sophie kiezen wat er gegeten werd. De M. Uiteraard zult u denken. Sophie gaat echter alleen voor een speelgoedje en een soort zakje waar je in moet knijpen en dan komt er appelmoes uit. Kost je dan 3.95. Speelgoed beland na een week kapot in de grijze bak en appelmoes heb ik ook in een pot. Hoef je niet te knijpen. Alleen het deksel er af zien te krijgen. Zitten vaak muurvast bij die verrekte potten en dan heb je een heleboel appelmoes. Maar die lust Sophie dan opeens niet. Uiteraard denkt u nu weer. Sophie mocht kiezen en Sophie wil een speelgoedje en een gek zakje waar je in moet knijpen. Knijpfruit. Wat een briljant verzonnen naam. Knijpfruit. Sta je in de supermarkt, zie je alle kindjes knijpen in het fruit. Wie weet krijgen ze dan ook nog een speelgoedje. Nee dus. Maar ik dwaal af. We gingen met de auto en aangezien zowel pappa als mamma had gehuild gingen wij natuurlijk niet in het restaurant zitten. We gingen langs de randweg. De randweg van de M. Grappig. Moet je stoppen voor een soort wegenwachtpech kast. Komt er een niet te verstane stem uit die vraagt wat je wilt eten. Hoezo persoonlijke aandacht? Toch maar vriendelijk kijken, want misschien zien ze jou wel op een camera. Bestelling geplaatst. Wilt u mayonaise? Als ik mayonaise had gewild dan had ik dat toch wel besteld? Nee, we willen geen mayonaise. Wilt u saus bij uw kipnuggets? Als ik saus had gewild dan had ik dat toch wel…. Laat maar. Nee, dank u wel zeg ik vriendelijk beleefd in blikken praatpaal. Dat wordt dan 15 euro 35. Ga je zoeken naar een betaal sleuf. Niet te vinden. Wilt u doorrijden naar het eerste raam? Eerste raam? Moet je de rondweg nog een stukje volgen, oppassen dat je de rij voor je niet opduwt, er staan namelijk nog andere auto’s bij dat eerste raam. Als je dan gearriveerd bent bij naar nu blijkt je gesprekspartner van daarnet; die niet te verstane stem uit die paal, dan kun je wel betalen, zelfs contant, maar je eten krijg je niet. Zit je als een bedelaar met uitgestrekte armen door je portier te wachten op je eten, krijg je te horen dat je nog verder moet rijden. Nu vraag ik je? Dat noemen ze dan een M. drive. Helemaal niets M. drive. Sta vooral stil. Bij het tweede raam krijg ik zowaar een tas met eten aangereikt. Nu moet de M. medewerker zich in een kramp buigen, raam en autoraam zijn niet op elkaar afgesteld. En dan mag je een parkeerplaats zoeken en dan mag je eten. In de auto. De eerste en de laatste keer langs de rondweg van de M. gegaan. Dochter vond het trouwens prachtig. Picknicken in de auto en nog een speelgoedje toe krijgen. En appelmoes uit een zakje?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten