Vrijdagavond. Feest op school. Ik ga wel, ik ga niet, ik ga wel, ik ga niet. Kwart voor 8 ik ga straks. 8 uur. Ik ga niet. Ik ga naar bed. Kwart over 8 ik ga wel. Straks. Of niet. Half 9. Ik ga. Nu. En als het niet gezellig is ben ik om kwart voor 9 weer thuis. Kwart voor 9 werd half 2. ’s Nachts. Het feest was reuze gezellig, goede band met een dans repertoire. Niet dat ik heb gedanst, daar wist ik goed onder uit te komen, maar het dans gedeelte van de zaal bewoog gezellig. Ik ook met wisselende gesprekspartners in een hoek. Muurbloempjes noemden we die vroeger op school. Moesten we altijd een beetje gemeen om gniffelen. Of eigenlijk heel gemeen. Maar een onbekend feest met toch wel vreemde mensen (ik bedoel dus onbekende mensen) is best eng, dus nu begrijp ik de muurbloempjes van vroeger. Ik ben er nu ook 1. Maar ik had heel veel lol. In onze hoek. Onder de spotlights zei later iemand tegen ons. Snel als plantenbak verplaatst naar een andere hoek. Die wel donker was. Ik blijf tot 10 uur. Dacht ik toen de klok half 11 aanwees. O, ik ben over tijd. Figuurlijk dan. Geeft niets, niemand die thuis op me wacht, kan ik net zo goed dat laatste half uur ook nog blijven. 10 voor 11 dit is wel een heel goed nummer. Swingt altijd lekker. Ja, maar ik ga echt niet dansen, gaat iedereen vast kijken. Lijk zelf wel een autist. Alles is vreemd. Drink ook al cola. Komt uit Polen zegt een juf. Net als de wijn. Sterk spul. Ik ga wel, ik ga niet, ik ga wel, ik ga niet. Ach, wat maakt het ook uit. Ik schuif er gewoon tussen, merkt niemand. Gejuich stijgt op uit dansende menigte. Shit! Dat heb ik dan weer. Wil je niet opvallen, gebeurt het tegenovergestelde. Kijkt iedereen toch nog. Wat doe je in vredesnaam met je handen als je danst? Die ledematen van mij zijn veel te lang voor ontspannen op de dansvloer staan. Maakt ook al niet uit vanavond. 5 voor 11. Die 5 minuten red ik me hier wel. Ik doorbreek nu vanavond toch al 1 voor 1 mijn eigen taboes. Hallo, waarom stopt die band? Het is nog maar 10 over 11. Afterparty aan de overkant. Wie gaat er mee? Ik. Uiteraard. Onwijs gezellige avond heb ik gehad. Vandaag zo brak als een deur. Geen druppel alcohol gedronken. Bewijs dat ik oud word. Kan niet zo goed tegen slaapgebrek. Maar de volgende keer ben ik weer van de partij. En dan ga ik om 8 uur al op de dansvloer staan. Of niet. Misschien om kwart over 8. Of om half 9. Maar wel eerder als nu tijdens mijn vuurdoop. Maakt toch allemaal niet uit. Je valt meer op als muurbloempje. Alleen nog even iets verzinnen voor mijn armen. Kan ik een jaar over nadenken. Voor nu: welterusten en bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten