Men neme
ongeveer 280 leerlingen. En deze leerlingen gaan meedoen aan de creatieve
middag. Konden gaan dansen; meedoen aan een muziek project; textiele
werkvormen; metaal bewerking; houtbewerking; papier-maché en een workshop ontleed je afval volgen. Zal officieel
vast anders heten, maar er lagen bergen afval op tafel. Oude computers,
stofzuigers, broodroosters, waterflessen, eierdozen en kurken. Klaar om
verwerkt te worden.
“Wij zitten
bij slopen!”Roepen 2 jongens enthousiast als ze langs komen met getransformeerde
zeepfles. Zeepfles is nu vliegtuig. Mijn interesse is gewekt. Ga bij workshop “slopen”kijken. Wat dus net nog: ontleed je afval was. Een
klein meisje maakt een vlinder van een broodrooster. 2 Jongens staan met een
stofzuigerbuik te jojoën. “Ah! Jullie maken vast een lift.” Blij dat ik iets
herken in creatie. “Een lift? Dit is een boot!” Een boot. Juist. Creatief is
het zeker. “Een boot met telescopen!” “Periscoop bedoel je zeker?” Blij dat ik
ook weer iets weet. “Nee, ik bedoel een telescoop. Kunnen de zeemensen naar de
sterren kijken.” Kan allemaal bij het vak ‘slopen op school’. Creatieve vorming van het kinderbrein.
Ander
jongetje staat aan een moederbord te prutsen. Uiterst geconcentreerd. Heeft
nergens anders oog voor. Staart naar stadsplattegrond. Ik zie blokjes en
balkjes. Hij ziet stadsparken, sloten, huizen, flats en wegen. Ik maak een
foto. Foto die ik thuis terugkijk. En dan zie ik wat jongetje al lang gezien
had. Stadsplattegrond op een moederbord. Compleet met flats en verkeersborden.
Files op de wegen en rustig stadspark. Bijzondere ontdekking. We hebben allemaal
een stadsplattegrond in de pc. Er gaat een wereld voor ons volwassen mensen
open.
We lopen verder.
De ene gang ruikt zoet. Zeer zoet. Apart. In 1 van de klassen vind ik het
antwoord. Schalen vol vers fruit liggen klaar om verwerkt te worden tot frisse
fruitspies. Kinderen snijden geconcentreerd de aardbeien en bananen in stukjes
om ze aan saté stokjes te rijgen. Klas ruikt naar voorjaar. Kinderen snoepen
restjes op. Zijn blij met ‘koken in de klas’.
De school is
in beweging. De school fluistert, de school maakt muziek. Muziek? Ja, ergens
achter het geroezemoes hoor ik muziek. Maar waar komt dat vandaan? We beginnen
een zoektocht. Komen kinderen tegen die van papier en lijm kunststukken maken.
Kleiende kinderen, bordurende. Overal wordt actief gewerkt. We staan stil bij
een tafel met ijzeren kunstwerken. Kunstwerken met vreemde bolletjes.
Soldeersessie. Sterren liggen naast paddenstoelen. Bolletjes zijn druppels
soldeer. “Daar maak ik pepernoten van. Die vind ik lekker.” Geef advies om
vooral verder te knutselen aan ster en pepernoten te laten voor wat ze zijn.
Niet eetbaar. Jongen grijnst van oor tot oor. Heeft mij gefopt.
Kussens.
Groepjes leerlingen maken kussens. Voor straks op hun bed. Of thuis op de bank.
Maar die muziek. Waar is die muziek? Laatste lokaal. Helemaal boven. Noten
rollen de trap af en ik laat me leiden. Muziek stopt. Ik blijk te laat te zijn,
maar gelukkig is deze leraar de beroerdste niet en ik krijg een privé optreden.
Privé optreden van nu al favoriete band. Zingende leerlingen en de leraar begeleidt
op gitaar. Zingen lied over opruimen. En dat gaan we nu maar doen. Opruimen.
Voor één week en dan barst de school weer uit haar creatieve voegen.